-
1 aromatyczny
прил.• ароматический• ароматный• благоуханный• благоухающий• душистый* * *aromatyczn|yароматный, душистый; ароматический;zioła \aromatycznye пахучие травы; związki \aromatycznye хим. ароматические соединения
+ wonny, pachnący* * *арома́тный, души́стый; аромати́ческийzioła aromatyczne — паху́чие тра́вы
związki aromatyczne — хим. аромати́ческие соедине́ния
Syn:
См. также в других словарях:
aromatyczny — aromatycznyniejszy «pełen aromatu, wydzielający przyjemny zapach; pachnący, wonny» Aromatyczny napój. Aromatyczne powietrze. ∆ bot. Rośliny aromatyczne «rośliny (np. róża, mięta, tymianek) dostarczające olejków eterycznych mających duże… … Słownik języka polskiego
krezol — m I, D. u; lm M. e, D. i chem. krezole «związki aromatyczne z grupy fenoli, występujące w smole węglowej i drzewnej; surowce do wyrobu żywic fenolowych, środków dezynfekcyjnych i do flotacji, jako półprodukt do syntez organicznych» ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
karbocykliczny — ∆ chem. Związki karbocykliczne «związki organiczne, których pierścienie zbudowane są wyłącznie z atomów węgla; dzielą się na związki alicykliczne i aromatyczne» ‹łac. + cykliczny› … Słownik języka polskiego
węglowodór — m IV, D. węglowodórdoru, Ms. węglowodórdorze; lm M. węglowodórdory chem. węglowodory «organiczne związki węgla z wodorem występujące w postaci gazów, cieczy i ciał stałych, otrzymywane z ropy naftowej, gazu ziemnego oraz z węgla kamiennego i… … Słownik języka polskiego
aryl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów chem. aryle «organiczne związki chemiczne, rodniki jednowartościowe wywodzące się z węglowodorów aromatycznych, ale uboższe od nich o 1 atom wodoru; rodniki aromatyczne» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
fenol — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. chem. «wodorotlenowa pochodna benzenu, substancja krystaliczna, bezbarwna, parząca, o swoistym zapachu; ważny surowiec w produkcji tworzyw sztucznych i barwników; kwas karbolowy» 2. chem. fenole «związki… … Słownik języka polskiego